iDoca

maandag 30 september 2013


Er is niets verkeerd met de niet te stuiten digitalisering, zeker niet als er ook initiatieven als de Enfojer het roodgekleurde levenslicht zien. Digitaal en old school analoog reiken elkaar de hand in het bad der chemicaliën. Althans, de Smartphone doka biedt een donkere kamer waarmee je dus je digitale foto's kunt gaan fixeren op fotopapier. De uitkomst: 20 bij 20 centimeter foto's, in analoog zwart wit. De Kroatische ontwerpers zoeken de fondsen bijeen via Indiegogo en zijn intussen halfweg. 

TYPOGRAPHIC FRIDAY: Jessi Tsai

vrijdag 27 september 2013

Het roemruchte N°5 wordt ingehaald door N°8. Althans, Project No.8 heeft een zinnenstrelende look met dank aan Jessi Tsai. Even acht slaan op Project No.8 dat een winkel is vlakbij het Ace Hotel in New York en dat op zich zegt al voldoende. De winkel van Elizabth Beer en Brian Janusiak speelt in op de noden van de moderne reizigers. Jessi Tsai creëerde een monochromatische huisstijl waar we een zwak voor hebben. Tsai heeft overigens nog meer pareltjes in haar portfolio, zoals haar bijdrage aan de boekenbijlage van The New York Times bijvoorbeeld. 

Bedje gespreid

donderdag 26 september 2013


Tot Scholten & Baijings bij Hay de lijnen uitzette in het bedlinnen, beperkte het gamma bedovertrekken zich wel erg lang tot de waaier melig-romantisch tot en met kleffe kitsch. Wie zoekt, die vindt. Scandinavische motieven, grafische patronen of humoristische spitsvondigheden als van Snurk; het bedje is intussen gespreid. En kijk, uit Zweden waait ons nu Dirty Linen toe. Dat gaat nog een tikkeltje verder met een ietwat gedurfde, decadente stijl met oog voor details zoals een speciaal geweven linnen, verleidelijke opschriften, speciale knopen of contrastrijke stiksels. Dirty Linen is opgericht door Jonas Magnusson, daarin geruggesteund door Planeta dat een bijzonder grafische identiteit uitwerkte. Het nieuwbakken label vindt de slaapkamer te bijzonder om zomaar saaie lakens aan te bieden of 'Dirty Linen is for hopeless sinners' heet het daar.  XXX ook. 

Minimalux bling

woensdag 25 september 2013






De Brit Mark Holmes heeft een bijzonder groot aandeel in de opmars van het blingbling, doch minimalistische design. Holmes stond bijvoorbeeld mee aan de wieg van het (br)it-label Established & Sons, sowieso een merk dat het blazoen van het hedendaagse design wist op te blinken. Opvallender is misschien nog de beslissing van Holmes om volledig voor eigen rekening te gaan met Minimalux. Nomen est omen, kiest het - en dit in tegenstelling tot Established & Sons - voor het segment van de kleinere, luxueuze woonaccessoires. Veel goud, zilver, brons en koper. En wat zien we dat graag! Tel daarbij de ietwat onderkoelde packshots van de in Londen gebaseerde fotograaf Peer Lindgreen en je hebt een succescombinatie. Deze fotograaf is van goede huize, want hij heeft ook een groot aandeel in de visuele identiteit van die andere Britse blingblinger Tom Dixon. Opvallend is echter dat Minimalux tijdens het Londense Design Festival een resem lederen accessoires lanceert zoals het obligate iPadhoesje en consorten. Dit afwijken van de edele metalen zou je verrassend kunnen noemen, ware het niet dat Minimalux inzet op craftsmanship en dan is leer niet anders dan goud of koper. Ambachtelijk verwerkt leder is het nieuwe goud. Zeker als ze zich kunnen beroepen op het vakmanschap van het Londense MES

Verstopcontact

dinsdag 24 september 2013


Er zijn zo van die conventies die nauwelijks nog in vraag worden gesteld, zoals een stopcontact. Je kan honderden variaties vinden in afdekplaatjes, maar het allemaal aan het oog onttrekken kan enkel maar door er een kast of ander ding voor te plaatsen. Nét daarom zou Hide van het Italiaanse 4Box wel een mooie aanvulling zijn op het gamma, vooral op die plekken waar je toch wel wat camoufleren wil. En niet alleen op esthetisch vlak valt er wat voor te zeggen; ook inzake kinderveiligheid biedt dit soelaas. Volgens de technische fiche zou je aan een 'Italian standard' inbouwdoosje voldoende hebben om dergelijk hide stopcontacten schuin in te plaatsen, dus daaruit zouden we kunnen concluderen dat het de afmetingen van een dubbele stekkerdoos omvat. Je verliest wel wat functionaliteit, maar de vorm maakt dan weer wat goed. Deze verstopcontacten zouden 17 euro kosten

Architectural Moments by Bruno Erpicum

maandag 23 september 2013




De Belgische architect Bruno Erpicum, die hier eerder al eens opdook, is niet van de minsten. Zijn projecten zijn veelal van een adembenemende schoonheid en nu heeft Erpicum een tweede boek uitgebracht waarin twaalf projecten in woord en beeld aan bod komen. Fantastische architectuur staat garant voor een fantastisch boek zou je denken. Mwa. Aan de foto's van Jean-Luc Laloux ligt het niet, evenmin aan de van een reliëfdruk voorziene en met linnen bekleedde hardback, wèl aan de bladspiegel en de begeleidende tekstjes. We begrijpen zeer goed dat Bruno Erpicum een drietalig standaardwerk wil uitbrengen om zijn internationaal publiek én cliënteel te behagen. Maar als je de architecturale vormtaal - die toch ook in de fotografie zit - niet doortrekt in typografie en de inhoudelijke meerwaarde van een goede tekst; dan merkt zelfs de grootste leek dat er iets schort aan het boek. Je moet er toch 89,50 euro voor neerleggen en dan wil je toch waar voor je geld. Niet dat we de architect hier met de vinger willen wijzen - hij en zijn Atelier d'Architecture Bruno Erpicum moeten zich bekommeren om hun bouwprojecten, daarin excelleren ze als geen ander - maar bij een uitgeverij als Beta-Plus rust toch een grotere verantwoordelijkheid om dergelijke monografieën eeuwigheidswaarde te geven. Het doet afbreuk aan Erpicums werk dat het boek gedateerd oogt. 

TYPOGRAPHIC FRIDAY: RE-PUBLIC

vrijdag 20 september 2013




Het Deense grafische bureau Re-public was me niet bekend, tot ik bij toeval uitkwam bij een publicatie die ze maakten in samenspraak met de Zweedse kunstenaar Jonas Liveröd. Voor hem maakte Re-public iets wat het midden houdt tussen boek, krant en magazine. Permanent Daylight zoals de publicatie heet, staat volledig in teken van Liveröds artistiek werk. Over de inhoud kunnen we ons niet uitlaten maar de vorm is verbluffend. Er is ook een ruitvormige - in hun termen 'diamant' - perforatie die moet toelaten om de publicatie op te vouwen zonder het papier te kreuken. Permanent Daylight bleef alvast niet onopgemerkt want het kreeg de Gold Award en Special Circle op het Creative Circle Festival, dat zijn de Deense oscars van de creatieve sector. Jonas Liveröd laat weten dat het boek verkrijgbaar is via Konst/ig Books

Malen om je koffie

donderdag 19 september 2013


De Duitser Arvid Häusser liet zich al opmerken met zijn ambachtelijk vervaardigde espresso-machine Seppl en nu heeft hij ook zijn eigen koffiemolen klaar. De Kasper is net als de Seppl een wandmodel en heeft eveneens porseleinen onderdelen. De koffiemolen kan tot 250 gram koffiebonen aan en maalt deze in een recipiënt zodat je er goed 4 tassen koffie mee kan zetten. Het ding heeft veel weg van een vleesmolen en het knappe aan Häussers koffiemolen is dat hij ook een doe-het-zelf-kit beschikbaar stelt waarmee je dus alle onderdelen van de koffiemolen zelf in elkaar kan steken. 

Espen Dietrichson

woensdag 18 september 2013





Dankzij het wonderlijke Pinterest alsnog het fotografische werk van de Noorse kunstenaar Espen Dietrichson ontdekt. Vooral zijn Variations On a Dark City houden me in de ban. Dietrichson ontdoet de gebouwen van hun façades, ten minste, ze leviteren. Het doet denken aan Filip Dujardins Fiction- reeks is eveneens een combinatie van fotografisch vernuft waarin analoge en digitale technieken elkaar versterken en tot iets wonderlijks leiden. Doe me maar zo eentje van die Espen! 

Koper gewricht

dinsdag 17 september 2013



Een stellingkast en dito bureautafel met koperen gewrichten van de in Berlijn gebaseerde Koreaanse ontwerper Lee Sanghyeok maakt grote indruk. Ten minste zijn ontwerp heeft de Deense Time to Design prijs gekregen, een belangrijke award voor jong en aanstormend designtalent. Lee Sanghyeok  studeerde twee jaar geleden af aan de Eindhovense Design Academy en liet zich eerder al opmerken met zijn Listen to your hands, waarover we hier al in 2012 berichtten. Voor dit voor zijn ontwerp inspireren op bouwsteigers. Deze tijdelijke structuren leiden een onstabiel leven, want voortdurend worden ze opgebouwd en afgebroken en als ze opstaan vervullen ze een elementaire en cruciale rol. Een mooie metafoor voor het nomadische leven, zo luidt Lee Sanhyeoks overtuiging. 

Technowood

maandag 16 september 2013


Hedendaagse technologie in een oud kleedje. Het klinkt klef, maar het nieuwe label Orée van de Franse designer Franck Fontana en technologie-ondernemer Julien Salanave bewijst dat het wel kan. Tenminste als het subtiel wordt gedaan want niet alles van Orée geslaagd, zoals dat houten toetsenbord. Dat is net iets te cliché. De combinatie met lederen iPad-hoes is dan weer wel beter uitgedacht en het marmeren draadloos laadstation geniet zelfs onze voorkeur. Natuurlijke materialen als hout en marmer doen het tegenwoordig erg goed in het design, maar het gebeurt hoogst zelden dat technologisch vernuft er wordt ingebouwd. 

What is neorealism?

donderdag 12 september 2013


Interessant video-essay door Mr Kogonda gemaakt voor Sight and Sound Magazine. Te meer omdat het aantoont in hoeverre beeldframes een verhaal kunnen bepalen. Je kan het cut vinden of crap, maar het bewijst de essentiële rol van beeldmontage. Een niet te veronachtzamen rol van vormgeving in cinema. Design is meer dan je ziet. 

Berlin Intermezzo

maandag 9 september 2013


De blogstilte was te wijten aan een kort intermezzo in Berlijn. Een trip boordenvol vermeldenswaardige zaken. Ok, er is mijn obligate passage langsheen de Bolia shop (wanneer in België?) maar de geschiedenis van de stad slaat toch meteen als vochtige lucht op je wereldbeeld... Althans, het spiegelt je in een historische context die je hoe dan ook naar de keel grijpt. De zelfredzaamheid van de mens wordt nog het beste geïllustreerd door het 'Muurhuis' waarbij een gezin een stukje van de Berlijnse muur aanwendt voor huiselijk gebruik. Dat er een boom doorheen groeit, hoeft niet te deren evenmin het conformistische denken dat laminaat voor de vloer bedoeld is. Een absolute ontdekking was Prenzlauer Berg. Zeker op zondag met een vlooienmarkt in Mauerpark en een drukke doch relaxte sfeer. Zéér aan te bevelen was ook Michelberger Hotel. Een 'jeugdhotel' zonder weerga. Ik heb intussen wel wat hotels bezocht in mijn leven - dankzij mijn professie heel wat in het hoger prijssegment - en nooit eerder heb ik een hotel gezien waar elk detail zo goed bedacht was. Van de krantenhouders tot de lobby, van de kamer tot badzeep, van veiligheidswaarschuwing tot toegang voor het ontbijt. Bovendien biedt het hotel een goede mix van dure en minder prijzige kamers waardoor het publiek er meer dan een bonte mix van enkel hipsters omvat. Nooit eerder was de setting van een foute Duitse Hütte zo charmant uitgewerkt én nooit eerder zag ik een afwijking op de gestandaardiseerde hotelformats zo geslaagd. 

Deense designerkoffie

zaterdag 7 september 2013



Jarenlang heb ik mezelf van cafeïne voorzien met behulp van een Krups. Een normale koffiezet waarbij alles automatisch in een thermos loopt. Het was een investering waarmee ik destijds op kot trok in Leuven. Tot de dag van vandaag heeft dat ding me veel troost geboden, al hapert er wel wat aan met de knop. En heet werd ie ook niet echt. Toch, een banaal toestel dat meer dan tien jaar meegaat, dat is een unicum. Vandaag hebben dat studentikoze juk afgeworpen, toch ten dele. Er is alvast een Bodum Bistro in de plaats gekomen en in alles overtreft het mijn verwachtingen.
Het Deense label heeft beslist de standaard verlegt in het design ervan. Dat de koffiezet bijzonder is, merk je vooral aan de achterzijde van het apparaat. De transparante kap gunt je een inkijk in het brouwproces en dat doet allerlei gedachten opborrelen. Bovendien wordt het water opgewarmd tot boven de 90 graden en dat is veel hoger dan een modaal koffiezetapparaat. Het verklaart alvast waarom de koffie in de thermos heel lang drinkbaar blijft in tegenstelling tot mijn Krups. Ook de manier waarop de koffie doorloopt is fundamenteel anders want het druppelt niet zomaar, het water wordt via een sproeikop gelijkmatig verdeeld over de speciale Bodum-filter (hier geen filterzakjes) waardoor die beter op de koffie inwerkt en alle aroma's beter losmaakt. Het versnelt ook de doorlooptijd.
Het zoeken naar de juiste koffie en de juiste maling is nu de volgende stap. Maar wees maar zeker dat het soelaas biedt. En ik heb me laten vertellen dat de toch wel stevige aankoopprijs van net geen 250 euro binnenkort aanzienlijk wordt verlaagd en om en bij de 100 euro vanaf. Slow coffee en Deens design, vertel eens waar je dat elders vinden kan?  


SOELAAS All rights reserved © Blog Milk - Powered by Blogger