Concrete jungle

dinsdag 30 mei 2017


Het was even stil op de blog omdat New York me soelaas bood. Concrete jungle en een Empire state of mind. Tijd is dan snel besteed. Opgesoupeerd. Times square als metafoor voor een kermis vol uitwassen. Eight million stories, out there in it naked. City is a pity. 

Endless Rain Record

donderdag 18 mei 2017


Zo zon. Zonder is het toch heel wat minder. Van den regen in den drup, druip je lekker af. Ander plaatje graag. De Japanse artiest Kouichi Okamoto - a.k.a. Bekkou perste het in vinyl. Zwart. Als 'drop' op de voorkant en 'rain' als b-kantje. Een tien minuten durende groove van vallende druppels, dan wel een zomerse stortbui. Zo zon. Zonder klinkt het toch nog goed. Endless Rain Record.

Gallery of furniture

maandag 15 mei 2017





Showroom is stricto senso een ruimte waarin je kan tonen wat je verkoopt. Vitrine-gewijs wordt je daarbij vaak een inkijk gegeven in het productgamma. Een allesomvattend overzicht, omgord door een glazen plint. Denk je dan. Het Tsjechische bedrijf MY DVA dacht daar enigszins anders over. De specialist in projectmeubilair is gevestigd in Brno en kampte met een weinig tot de verbeelding sprekend gebouw. Room was er wel, maar weinig show. Het nam architectenbureau CHYBIK+KRISTOF onder de arm en zij kwamen aanzetten met een verrassend concept. Het hele gebouw werd bekleed met zwarte projectstoelen en het resultaat is fenomenaal. 

YSTUDIO

woensdag 10 mei 2017


Zwaarwichtig of niet, we zijn tuk op The weight of words. Vooral neergepend met de juiste pen. Hoog in de ranking der schrijverij staat Kaweco, maar Ystudio stijgt naar de kroon. Kroontjespennen in mat zwart en gebronzeerde details zijn gewoon puntgaaf voor de inktkoelies. Ystudio werd in 2012 opgericht in Taiwan en zorgt voor een nieuwe schriftuur in pennenland. Geheel diplomatiek als we zijn, stellen we ons graag kandidaat als ambassadeur. Zonder natie maar met signatuur, schrijven we maar wat graag geschiedenis. 

Conductive Wallpaper

dinsdag 9 mei 2017





Wat als je de elektrische bedrading niet wegstopt in de muren of achter valse wanden? Hoe zou het nietsverhullende draadwerk er dan kunnen uitzien? Een circuit kan toch nooit mooi zijn - tenzij Spa-Francorchamps - want elektrische bedrading is noodzakelijk kwaad, functioneel maar nooit origineel. Weggestopt. Ingewerkt. Dicht gepleisterd. Bij geschaafde beschaving, want daar waar de elektrische draden nog op de muur liggen, moeten nog de verbouwende rookies passeren. Nee, laat het maar. Laat het maar aan het in New York gebaseerde UM Project. Het Brooklyn-bureau van Fransman François Chambard charmeert al langer met projecten om duimen en vingers bij af te likken; maar bij het Conductive Wallpaper Project voel je pas echt spanning. Een schokgolf voor patroon-minnende instagrammania. 

Voor Conduct werkte UM Project samen met Flavor Paper, zowat de evenknie van Arte International en sterk in behang van belang. Wat je ziet is nietsverhullende low tech - high touch. Het doet mij denken aan de moederbord-opdrachten uit de lessen Technologische Opvoeding; jawel, het College maakte meer diets dan esthetica en algemene opvoeding. Als: dan. Als je deze knop inschakelt, gaat het licht. Er schuilt muziek in. De Pinteresttempeliers en Instagramvoorgangers prevelen al Hallelujah. Like amen. 

Mokase

maandag 8 mei 2017



Maandag. Cafeïnezuchtig sakkeren en klagen. Espresso tot het kopje overloopt. Fijn te merken dat er altijd grotere gekken bestaan in de wereld. Zo wil Mokase via Kickstarter geld ophalen voor een smartphone-hoes met een koffiecapsule. Het geheel warmt op met behulp van je app en je giet de koffie zo uit je telefoon. Vast bedacht op een maandag. Cafeïnezucht. 

Blackhaus

donderdag 4 mei 2017

 


Het Barcelona Paviljoen van Ludwig Mies van der Rohe. Hoeveel foto's zouden daar al van gemaakt zijn? Sinds de wereldtentoonstelling in 1929 moet zowat elke zichzelf respecterende architectuurfanaat er al op hebben scherp gesteld; en dankzij de digitale fotografie én de smartphones kan zelfs het kleinste kind er zijn gangetje gaan. Blackhaus spant evenwel de kroon. Nooit eerder zagen we beelden van het roemruchte paviljoen die de realiteit van het architectuurproject weten te overstijgen. Het Braziliaanse Blackhaus mag dan al gespecialiseerd zijn in architectuurfotografie, hun visie op Mies van der Rohes meesterwerk is werkelijk subliem. De fotoreeks leidde tot een poster-serie maar vooralsnog lijkt het er niet op dat die in roulatie is. De architectuurpracht staat er zwart op wit, met elk nuance daartussen. 

Atelier Joren Naerebout

woensdag 3 mei 2017



Ben je op zoek naar een hyper gestileerde salontafel, dan moet je zeker het werk van de Nederlander Joren Naerebout bekijken. De stalen box meet 50 bij 50 en is 35 centimeter hoog en wat je uit de foto kan afleiden is de detaillering bijzonder goed geslaagd. De platen liggen perfect in lijn zonder afbreuk te doen aan de stevigheid van de constructie. De zwart gelakte versie kost 750 euro en dat valt eigenlijk best mee. De bronskleurige versie is weliswaar iets duurder, maar oogt nog steeds bijzonder mooi ook al zal je de raaklijnen tussen de platen net iets meer zien dan in de zwarte variant. Knap werk in ieder geval en  het lijkt er sterk op dat Naerebout een eigen vormtaal te pakken heeft, want zeker vermeldenswaardig zijn z'n recent gelanceerde Twofold lamp. Verkrijgbaar in verschillende kleuren, maar misschien moet ie ook hier maar eens een brons- en of messingvariant overwegen. 

Native Union

dinsdag 2 mei 2017



De marmer-trend lijkt nog lang niet uitgewerkt en almaar meer merken zien er commerciële nerven in. Een opgemerkte speler in het lifestylemarmer is Native Union, het in Hong Kong gevestigde label van Igor Duc en John Brunner. Ze pakken uit met een nieuwe resem producten die eens te meer inhaken op de iPhone en Apple Watch. Hun laadstationnetjes voor de iProducten strekken tot de aanbeveling. Wanneer hightech en natuurlijke materialen elkaar kruisen, ontstaat er vaak iets bijzonders. Bij Native Union heet dat 'Luxury Tech'. Enige kanttekening: de merknaam van Native Union had niet in het marmer hoeven te staan. Het is hen vast ingeven uit commerciële overwegingen, want niet voor niets voorzien ze een 'corporate gift' gamma. Maar beste Duc & Brunner, waarom je product niet sublimeren tot de essentie? Zonder je merknaam. Voorzie het als een optie... de consument zal er heus wel enkele dollars extra voor willen betalen. In design geldt de belangrijkste les: Less is more. Met minder maakkost én toch meer verdienen, toont je businessmodel als de gretigste leerling van de klas. 




SOELAAS All rights reserved © Blog Milk - Powered by Blogger